حراج مو‌های شخصی، شغلی به اصطلاح لاکچری!

بر خلاف تصور بخش قابل توجهی از عموم جامعه که گمان می‌کنند زلف‌های بلند لزوما با هدف مدلینگ یا زیبایی آراسته می‌شوند در این میان چه بسیار افرادی هستند که هدفشان از بلند کردن مو، فروش و عرضه آن در بازار آرایشگاه‌های زنانه است. ۱۳ آبان ۱۳۹۸ - ۱۰:۳۳ رسانه ها خواندنی نظرات - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، با ظهور و بروز تحولات اجتماعی، شاهد عرض اندام بازار‌های نو ظهوری نیز هستیم که در سایه آن عده بسیاری برای خویش کسب درآمد می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این میان، بازار مو و گیس‌های بریده از نمونه این تجارت‌ها به شمار می‌رود که حتی چندی پیش خبر واردات 28 تن کلاه‌گیس، ریش و مژه مصنوعی با ارز 4200 تومانی شوکی را به بازار وارد کرد.

به واقع اگر در گذشته‌ای نه چندان دور گلاه گیس کالای برجسته این بازار به شمار می‌رفت با نیم نگاهی به آگهی‌های منتشر شده در فضای مجازی این واقعیت محرز می‌شود که مو‌های مصنوعی کم کم به حاشیه می‌روند و مو‌های طبیعی جایگزین آن می‌شوند، فارغ از تبلیغاتی که برای کاشت مو و استفاده از فلان دارو برای رفع طاسی دیده و شنیده می‌شود، هم اکنون کم نیستند افراد و گروه‌هایی که مو‌های خویش را بلند می‌کنند و پس از مدتی آن را برای متقاضیان و خریداران مو‌های طبیعی به فروش می‌رسانند.

 

بازاری که نرخ گذاری در آن مشخص و مُعَیَن نیست

برخی از بازار‌ها نرخ ندارد و به تعبیر فعالان آن قیمت‌ها بر اساس طالبان و متقاضیان آن محصول نرخ گذاری می‌شود که بازار مو نمونه‌ای بارز و برجسته از این عرصه به شمار می‌رود به واقع در این بازار مشخص نیست قیمت مو در هر سانتی‌متر به چه قیمتی نرخ گذاری می‌شود و در این میان برخی حتی بصورت وزنی و کیلویی به خرید مو مبادرت می‌ورزند.

جالب اینجاست که حتی آگهی دهندگان و فعالان این بازار نیز از ارائه قیمتی مشخص اجتناب می‌کنند.

پریسا یکی از بانوان یا شاید دخترانی است که مو‌های خود را برای فروش در فضای مجازی (به اصطلاح خویش) به حراج گذاشته است.

وی پس از طرح این سئوال که نرخ موهایش به چه قیمت فروخته می شود؟ می‌گوید: شما قیمت پیشنهادی خود را مطرح بفرمایید و در نهایت بنده پس از سبک و سنگین کردن نرخ‌های پیشنهادی به یکی از قیمت‌ها پاسخ مثبت خواهم داد.

به واقع هدف وی این است که بالاترین نرخ پیشنهادی را انتخاب و مو‌های خود را به قیمت دلخواه به فروش برساند تا به حداکثر سود ممکن دست یابد.

البته وی معتقد است برای بلند نگه داشتن مو‌های خود سختی‌ها و هزینه‌هایی را متحمل شده، زیرا نگهداری موی بلند و حفظ آن نیز به نوبه خود مستلزم مرارت‌ها و سختی‌هایی است و خرید شامپو‌های خاص و تقویت کننده‌های مو و تلاش برای جلوگیری از ابتلا به موخوره به عنوان یکی از شروط لازم در کیفیت بالای مو از نمونه‌های آن به شمار می‌رود.

در این بازار، برخی از مراکز (موسوم به آرایشگاه‌های زنانه) خریدار مو هستند که به زعم برخی از آن‌ها پر حجم‌ترین مو نهایتا 250 گرم است.

مسئول این آرایشگاه که علاقه‌ای به رسانه‌ای شدن نام خویش ندارد در می‌گوید عدم رنگ شدن مو، پر پشت بودن آن، مبتلا نبودن به موخوره، نوع حالت مو و مواردی از این دست در زمره مولفه‌هایی است که کیفیت مو و به تبع آن نرخ گذاری بر روی آن را تعیین می‌کند و با اوصاف اشاره شده اصلی‌ترین شاخص برای نرخ گذاری بر روی مو بر مبنا و اساس طول مو انجام می‌پذیرد، زیرا از حیث وزنی، نمی‌توان نرخ منصفانه‌ای را برای مو تعیین کرد.

وی با اشاره معیار و شاخص قیمت‌ها بر اساس طول مو می‌گوید: نمی توان به نرخ معین و مشخصی اشاره کرد، زیرا مولفه‌های بسیار دیگری نیز وجود دارد که برحسب آن نرخ مو احصاء می‌شود در نتیجه آنچه که در این خصوص حائز اهمیت است به مولفه‌های کِیفی مو باز می‌گردد، اما در کلیت امر قیمت‌ها از 300 هزار تومان کلید می‌خورد و فردی که مبادرت به فروش مو می‌کند می‌باید حداقل 70 سانتیمتر مو داشته باشد تا 50 سانتیمتر از آن را به فروش برساند.

بازار داغ مو‌های وارداتی از ایتالیا و هند تا اندونزی و چین

جالب اینجاست که اپیدمی واردات در بازار خرید و فروش موی طبیعی نیز تسری پیدا کرده و کم نیستند مو‌های طبیعی که از مبداء کشور‌هایی همچون چین، اندونزی، هند، ایتالیا و... به مقصد کشور‌های خریدار همچون ایران سوق پیدا می‌کنند.

آنچنان که فعالان عرصه آرایشگاه‌های زنانه عنوان می‌کنند کشور ایتالیا یکی از بزرگ‌ترین عرضه کنندگان مو‌های طبیعی در جهان به شمار می‌رود.

البته کشور مذکور عمدتا با خرید مو و دسته بندی آن، به تجارت مذکور مبادرت می‌ورزد و حتی خریداران و دلالان ایتالیایی با حضور میدانی در کشور‌های مختلف و مناطق فقیر نشین به خرید مو اقدام می‌کنند.

نرخ‌ها و قیمت گذاری‌های مو در بازار ایران نیز از 500 هزار تومان آغاز می‌شود و آنچنان که مطرح شد مو‌های معمولی حداقل 300 هزار تومان نرخ گذاری می‌شوند و کم نیستند مراجعه کنندگانی که مو‌های کوتاه خویش را در آرایشگاه‌های زنانه رها می‌کنند غافل از اینکه این مو‌ها به محصولاتی برای فروش از سوی مدیران برخی آرایشگاه‌ها تبدیل می‌شوند.

البته نباید این نکته را نادیده انگاشت که برای فروش مو، سایز و اندازه مو حداقل می‌باید تا کمر باشد تا به واقع بتوان بر روی مو‌های کوتاه شده مشتری برای عرضه و فروش مانور داد در غیر اینصورت با مو‌های 10، 15، 20 یا حتی 25 سانتیمتری نمی‌توان به کسب و کار خاصی مبادرت ورزید.

در بازار خرید و فروش مو در کشور ایران، با رقم‌هایی بالغ بر 5 تا 6 میلیون تومان نیز مواجه می‌شویم که از آن‌ها تحت عنوان اکستنشن یاد می‌شود و این اکستنشن‌ها نیز از حجم‌های متفاوتی برخوردار هستند.

به هر ترتیب با ظهور و بروز تحولات اجتماعی، بازار‌هایی نیز به رونق می‌افتند که انسان را به تعجب وا می‌دارند.

شاید در مقطعی هزینه کرد برای کاشت مو و یا خرید کلاه گیس چندان تعجب آور و تامل برانگیز محسوب نمی‌شد، اما اینکه تحولات به شکل و نحوی پیش رود که حتی برای موی طبیعی انسان مشتری پیدا شود و فراتر از آن برخی به حفظ و بلند کردن آن برای فروش مبادرت ورزند از موارد تعجب آوری است که هم اکنون شاهد آن هستیم و این به معنای تلاش حداکثری برای تبدیل داشته‌ها به نقدینگی است، روند و روالی که بعید نیست در آینده در اشکال و انحای دیگر نیز ظهور و بروز پیدا کند.

منبع:باشگاه خبرنگاران

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه رسانه‌ها

R41383/P/S9,1299/CT12

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۷۷۳۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هنری که لاکچری شده!

گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مصطفی میرزاباقری ـ مسئله گرانی موضوعی نیست که کسی از آن خبر نداشته باشد و حتی پولدار‌ها هم از وضعیت گرانی می‌نالند. هر روز یک کالایی گران می‌شود، یک روز گوشت، یک روز نوبت مرغ است، یک روز نوبت میوه و روز دیگر گرانی مسکن و. هر روز یک موضوع در اقتصاد ما مطرح و به چالش تبدیل می‌شود.

این گرانی‌ها به فرهنگ هم رسوخ پیدا کرده و به کنسرت‌ها هم کشیده شده است. بلیت کنسرت‌ها از روز‌های اول سال به حدود یک میلیون تومان هم رسیده و این سوال مطرح است که طی یک ماه گذشته مگر چه اتفاقی افتاده که بلیت کنسرت به صورت چراغ خاموش این همه افزایش قیمت داشته است؟

برگزاری کنسرت در بسیاری از جوامع امری رایج به شمار می‌رود و سالانه هنرمندان مطرح موسیقی در فصول مختلف سال در فستیوال‌ها و یا تور‌های کنسرت خود روی صحنه می‌روند؛ بدین ترتیب مردم می‌توانند با حضور در این کنسرت‌ها اوقات خوشی را تجربه کنند. هرچند که کنسرت رفتن حداقل در ژانر‌های عامه‌پسند در سایر کشور‌ها امری عادی به شمار می‌رود و کنسرت رفتن بجز در ژانر‌های اپرا یا کلاسیک کالایی لوکس به شمار نمی‌آید، اما با بالا رفتن نرخ تورم، مردم عادی کمتر می‌توانند در یک کنسرت شرکت کنند.

نکته تلخ ماجرا اینجاست که گرانی‌ها وافزایش نامتعارف هزینه‌ها از سبد فرهنگی خانواده‌های ایرانی کاسته و بیشترین ضربه را به اهالی فرهنگ و هنر وارد کرده و کنسرت‌های چند صد هزار تومانی باعث شده خیلی از خانواده‌ها خط قرمزی دور اینگونه برنامه‌های فرهنگی و شاد بکشند. در حال حاضر ارتباط با موسیقی فقط با دانلود و شنیدن آهنگ از سایت‌های رسمی و غیررسمی اتفاق میفتد و فقط کسانی که توانایی مالی دارند می‌توانند به کنسرت بروند.

باید قبول کرد که کنسرت هم به کالایی لوکس و لاکچری تبدیل شده که دیگر همگان امکان استفاده از این شرایط را ندارند و افزایش قیمت بلیط باعث شده مخاطبان بالقوه کنسرت‌هاهرگز به مخاطب فعال بدل نشوند و نیز از مخاطبان بالفعل موسیقی کاسته شود که در دراز مدت به نفع هیچکسی نیست.

وقتی بلیت کنسرتی حدود ۹۰۰ هزارتومان باشد، یک خانواده چهار نفره باید سه میلیون و ۶۰۰ هزارتومان هزینه کند. با احتساب پایه حقوق یک کارمند یا کارگر مطابق با پایه دستمزد وزارت کار، این رقم یک سوم میزان حقوقشان است.

گران شدنی هر کالایی منجر به ریزش مخاطبان آن کالا یا خدمات است، اما مردم مجبورند خود را با این شرایط وفق دهند و خود را با این شرایط سازگار کند نه اینکه عادت کنند و افزایش قیمت‌ها باعث حذف کالای فرهنگی از سبد خانوار‌ها شده است.

به هر حال با توجه به شعار امسال امیدواریم حتی مردم در صحنه هنر هم دخیل شوند و حتی برگزاری جشنواره‎‌های موسیقی هم به بخش خصوصی واگذار شود و ارگان‌ها، بنیاد‌ها و سازمان‌های مربوطه با توجه به نام‌گذاری سال ۱۴۰۳ به عنوان «جهش تولید با مشارکت مردم» از سوی رهبر انقلاب برای کمک به تولید آثار ارزشمند هنری قدم برداردند.

اگر هزینه فعالیت‌های فرهنگی بالا رود و اگر سینما و موسیقی کشور تعطیل شود، چه چیزی از فرهنگ باقی می‌ماند؟

البته همه تقصیر‌ها را نباید به گردن قیمت بلیت کنسرت انداخت و باید فرآیند اقتصادی برگزاری کنسرت‌ها هم اصلاح شود تا شاهد حضور همه اقشار جامعه در کنسرت‌ها باشیم.

باید قبول کرد که کنسرت‌ها تثیر بالایی در شادی‌بخشی دارند و باید پیش از هر چیزی برای ایجاد این شادی زیرساخت‌های اصلی مانند سالن‌های مناسب ایجاد شود و سپس با حمایت‌های دولتی نرخ قیمت بلیت‌ها را کنترل کرد تا عامه مردم بتوانند حداقل سالی دو بار به کنسرت بروند و از شادی‌های جمعی محروم نشوند.

انتهای پیام/